Nieuwsbrief van 12 sep 2004: Dood everzwijn
De eerste 2 weken van augustus waren prachtig, het leek wel op de hittegolf van vorig jaar. Met temperaturen van meer dan 35 graden. Het viel niet mee om met zware stenen te sleuren, toch deden we het, voor het bouwen van een extra versteviging voor de terrasmuur, die al twee keer was ingestort. Dit maal moest het stevig zijn, met stenen van ongeveer 180kg, zou het moeten lukken (zie foto's 08/2004). Een betonen gewapende steunbeer moet voorkomen dat hij nog eens valt.
Op dinsdag 17 augustus leek wel erg op een nieuwe zondvloed, het was beginnen te regenen op maandagavond, heel de nacht had het gegoten, gedonderd en gebliksemd. Dinsdag nog steeds heel de dag flink geregend, de gevolgen waren rampzalige, doordat het zo lang droog was, nam de aarde de regen niet op, zodat het allemaal de bergen afliep, alles meepakkend wat het onderweg tegen kwam, takken, dode bomen, zand en veel stenen. Die stenen kwamen dan op verschillende plaatsen op de weg terecht. Op een plaats zo erg dat er geen auto's meer door konden. Men moest eerst manueel de grootste stenen verwijderen alvorens met daar verder kon. Nog een geluk dat de weg daar juist op een rost gebouwd was anders zou de weg, weg zijn.
Op zondagavond 29 augustus, gingen Wim en Reinoud even wandelen naar de rivier. Ze zegen iets liggen in de rivier, het was een dood everzwijn. Waarschijnlijk was het gevlucht voor de jagers, die zondagochtend aan het jagen waren, over de rivier gesprongen maar uitgeschoven op de gladdige rosten. Zo in het water terecht gekomen en verdronken. De volgende dag zijn we het uit de rivier gaan halen en hebben we het min of meer begraven.
Het was een drukke zomer, met veel volk, van eind juni tot begin september. De laatste bezoekers zijn 4 september vertrokken. Allemaal bedankt voor het langskomen en voor de leuke tijd. Nu nog even uitrusten tussen de karwijtjes door. Dan terug naar België, voor even, tenminste toch. Met de kippen ging het goed tot afgelopen donderdag, ik vreesde door de vos en de marter, nooit had ik kunnen denken dat een jagershond een gevaar zou zijn. Ja, hoor de kippen waren zoals altijd buiten hun hok aan het rondscharrelen, ineens hoor ik één kip geweldig te keer gaan, nog snel naar buiten gelopen, maar alle hulp kwam te laat. De kip was dood. Ik heb de hond dan maar aan de ketting gelegd, de eigenaar gebeld. Met de mededeling dat hij zijn hond mocht komen halen in ruil voor een nieuwe kip. Een kip had hij niet bij naar wel 10 euro. Daar ben ik dan de volgende dag een nieuwe mee gaan halen. Met de hoop dat ze het nu wat langer volhouden.